باهوش بودن مهمتراست یامتفکربودن؟
برای اثبات اینکه باهوش بودن چقدرمهم است،کافی است زندگی یکی ازباهوش ترین انسان هایی راکه ازاوتست گرفته شده شدراارزیابی کنیم:
دریک سالگی توانست بخواند.
درنه سالگی به 8 زبان زنده دنیا صحبت می کرد.
در12سالگی واردمعتبرترین دانشگاه جهان یعنی هارواردشد.
اوتوانایی خارق العاده ای دریادگیری زبان های متفاوت وریاضیات داشت وبرخی بهره هوشی اورا250 تخمین زدند،وی در46 سالگی ازدنیارفت ویکی ازکارهای مشهوراوفاختراع زبان Vendergoodبود.آیااسم اورامی شناسید؟اگردراینترنت جستجوکنیدحتمانام اوراخواهیدیافت.
"ویلیام جیم سایدیس "بهره هوش اش ازانیشتین،ادیسون،داوینچی وبسیاری ازانسانهای معروف باهوش پندقرن اخیربیشتربوده است:پس چرامااورانمی شناسیم؟!چون درنهایت انسانهای متفکربرایمان تاثیرگذارخواهندبود،نه صرفاانسان های باهوش.هوش یک ابزار،وتفکر،مهارت استفاده ازاین ابزارست.مانمی دانیم که اگرسایدیس به اندازه ی ادیسون متفکربودچه اختراع می کرد،ولی می دانیم که اگرمتفکرتربود،ازهوشش می توانست بهتراستفاده بکند.پس مانیازبه تفکرداریم وبایدارمسابقه "کی باهوش تره"عبورکنیم و به تمرین تفکربپردازیم.
تعداد مشاهده
(157)
نظرات
(0)